Venhorst 5 wel - Handel maar 1

Afgelopen maandag kreeg ik een brief van mijn favoriete linkspoot aller Limburgers: de Witte Willy Brokamp, geschreven in zijn meest duistere kroeg In Kanne en Kruike. De envelop was dichtgeplakt met zilte zoute zilveren zevertranen. Hallo Venhorst Vijfers. Afgelopen zondag heb ik mijn TV uit het raam gesmeten toen een groep in het zwartgeklede “supporters” mijn zondag verpestten, eerst door vuurwerk op het veld te gooien en daarna door het Ajaxgebouw te bestormen. Een soort van Capitoolbestorming dankzij Donald Trump. Supporter komt van het Engelse “support”, wat steun of ondersteuning betekent!  Laten we NOOIT meer het woord supporter gebruiken voor dit soort idioten, want het enige wat ze zeker NIET doen is de club steunen! Ook een goed advies, wat zeker in deze tijd welkom zal zijn: niemand in het zwart gekleed komt het stadion in en ELK hoofddeksel is verboden: hoofddoek, helm, capuchon, zakdoek of pet. Alle niet-idioten (bekant alleman dus) noemen elke “harde kern” voortaan ZACHTE kern, dan gaan ze zeker huilen. Bekers in het stadion mag nog steeds, maar op elke beker zit 10 euro statiegeld. Netten in het stadion worden verboden, alleen in de doelen mogen ze blijven hangen. Want hang je netten op, Feyenoord, dan geef je het tuig de macht. En de gewone, echte supporter krijgt het gevoel alsof hij/zij een beest in de dierentuin is. Nou, (nog ene dan…), wanneer er iets te veel vanaf de tribune gegooid wordt, jammer dan, maar dan blijft die tribune bij de eerstvolgende wedstrijd DICHT, GESLOTEN dus. Dat was het voorlopig, beste Jarno, ik moet nu naar Electroworld Wim vd Broek. Op zoek naar een nieuwe TV.

PS Het zou me niet verbazen als het woensdag zelfs 0-4 of 0-5 wordt in het restant van de wedstrijd.

PS Als je supporter bent van een club hoef je nergens voor tegen een andere club te zijn, laat staan te haten. Je kunt van je moeder houden zonder de moeder van je buurjongen te haten!

PS Wat blijkt ook? Verstand komt niet altijd met de jaren...

Venhorst 5 wel - Handel maar 1

De dag begon al prachtig, je moet het wel zien in de vroege morgen: de kantine al open om half zeven en er is al volk. Door dat ik niet oplet verstap ik mezelf; iets verderop zie ik al meer mensen die wakker zijn. De tv staat aan en gedurende een paar seconden zie ik de bekende man juichen. Hij schrikt op van mijn aanwezigheid, iemand vraagt me om een vuurtje, ik schrik op van mijn afwezigheid, ik kijk hem aan en lach een beetje. Nog even en dan is het weer Venhorst vijf! Dat is ook schitterend, een foto, een lach, een bekende die ik graag mag. Ook in Handel is het mis want het is nog vroeg, even wachten nog mooi in de rij en dan schiet zei en dan lekker in de wei van crey, veld 1. Met scorebord en de afstands- bediening is het raak: weer Handel 0-1, waar gaat het heen. Een fout niet van Mark, maar van de Mol, zijn draaicirkel was doordacht en dat was zonder sluwe vos wel apart. Geen herstel, Handel trok aan de bel, maar dan is daar Bergh en dan kom ik altijd uit bij mijn favoriete gedicht: in den Bergen gibt es diese magischen Augenblicke, die dir die Tűr offnen in ein Lebensgefűhl das dich erfűlt und inspiriert. En dan weet je: dan gaat hij los, ome Marcel was weer trots op onze kanjer en wij ook; zelf is de lange altijd nuchter, zonder bier: “het zit gewoon in me om te scoren maar komt er niet altijd uit”. Driemaal tegen de touwen en met wat meer kunde hadden het er meer kunnen zijn. De kleine van Van Sleeuwen keek als een Bergh tegen hem op, wat een kracht, wie was die lange waar hij zijn positie mee deelde, was het de zoon van Piet Bakers, die was toch rechtsbuiten? Of was het toch een nazaad van Edwin van Ankeren? Maar goed daar was de wakker geschoten van de Horst, hij maakte er 1tje alla Dost, een Sneijdertje, een des Verbruggens, want koppen is een kunst. Even dat balletje aaien met het hoofd, iets mooier dan dat is er niet. Gelukkig, even later was daar toch nog Lars en gelukkig lag er nu niemand dwars, en even ja heel even gingen mijn gedachten terug naar onze Willem, maar dat beste Jarno is weer een heel ander verhaal.

De liefhebber