Venhorst 5 - St HBV Vianen Vooruit 4 3-3

Het is zondagmorgen 28 januari, 9.14 uur. In de bestuurskamer van Venhorst zitten heel wat ouwe gouden voetbaluren aan de koffie en gebogen over een hoop paperassen…. Peter Verbruggen, Antoon Vermeer en Marco van Dijk buigen zich over de opstelling en te volgen tactiek voor de thuiswedstrijd tegen ST HBV/VianenVooruit 4. Een heleboel kleine en grotere briefjes gaan in een grote emmer, evenals de naam van de scheidsrechter, op welk veld? En de windrichting, vervolgens efkes roeren, nog effe wachten… nog ene keer schudden… en dan komen de opstelling, de wisselspelers en de juiste tactiek eruit, gevolgd door de te verwachten uitslag, 3-3. Een paar uren later blijkt dit -alweer- te kloppen.  Is dat nou “AI” denk ik dan of zou het toch een truc van Koos Alberts zijn geweest.

Venhorst 5 - St HBV Vianen Vooruit 4    3-3
What happened on 28 januari stees on the field. Heel anders dan op 28 oktober 1987, ook een gitzwarte dag: Nederland - Cyprus, het bomincident. Op veld vier was er ook een explosie aan details, de liefhebber zag een rolstoel en dacht aan Koos Alberts en aan “zijn het haar ogen was het haar stem of ik zal je nooit vergeten (of zoiets)”. Nee wij vergeten deze wedstrijd ook nooit. Een 0-3 achterstand ombuigen in de reguliere speeltijd tegen een jong team dat zoveel sterker was, maar toch de wedstrijd uit handen gaf. Details waar menig liefhebber de antwoorden ook niet van weet. Bing weet wel overal antwoord op maar de liefhebber zou de liefhebber niet zijn als hij niet een nutteloze vraag zou stellen: Bing ik wil een antwoord op een moeilijke vraag die je niet kunt weten. Zegt ie kun je iets specifieker zijn? Wie wel specifiek aanwezig was dat was Aarslikker Danny van Rooy, die was voor zijn beschuitje al op de Voskuilen, vrolijk als altijd en wachtend op de kans die zou komen en die kwam ook. Even later maakte hij na de thee de 1-3, met een uitgedacht forensisch onderzoek vond hij het spoor richting doel. Wie wel doelloos rondliep was ToonFarlake. Tot driemaal toe zocht hij zijn tegenstander op maar ze wilden niet geholpen worden en zelfs bij deze eerlijke sportieveling begon er zo enige wrijving te ontstaan. Wie ook weer wakker was was onze adjudant, niks geen Guus maar Venhorst Vijf dat hij aan de hand meenam, een polonaise richting het vijandelijke doel waar hij de 2-3 opeiste. De Sinthubenaren waren niet meer (Vianen) vooruit te branden en gingen zelfs tijdrekken. De liefhebber denkt dan aan de knvb bekerwedstrijd AZ-Ajax waar een Ajaxfan keeper Estaban van AZ aanviel. Deze wedstrijd staat bekend als “meest tijdrekkende voetbalwedstrijd ooit”. Feitjes waar Ed Omeltis van zou zeggen ja, ja. Maar hoe kwam Feyenoord 54 jaar geleden via Milaan tegen Celtic uit in San Siro, das pas (inter)essant. Maar goed onze BHV’ers waren niet meer vooruit te branden en speelden het Zwanenmeer van Peter ylitch Tschaikovsky feilloos na. Vermeer spoorde zijn mannen aan om nog éénmaal naar voren te strijden, de corner die daaruit verdiend werd was er 1 om in te lijsten. Na een lange periode van droogte was daar op het Zwanemeer toneelmeester Siegfried de Meyer die Odette - zo noemde hij de bal liefkozend- achter in het zijnetje liet belanden, 3-3. Wat is voetbal dan mooi in al zijn mooie negentig minuten, en even dacht de liefhebber aan “Joke zijn het je ogen”, maar dat beste vijfers is weer een heel ander verhaal.

De liefhebber