Venhorst Vijf - Boekel 7, 0-2

Bij Venhorst - Boekel gaat het dan vaak om de kleine verschillen. Dit jaar moest Venhorst twee keer buigen voor een team dat terecht kampioen is geworden en uitstekende spelers heeft, die precies weten wat ze van elkaar kunnen verwachten. Zo ook vandaag.

Een liefhebber had de bos bloemen vervangen door een kampioensschaal om zo de sfeer zo ontspannen en relax mogelijk te houden. Gelukkig waren de kampioenen lovend met de beste speech effr gehoord in een kleedlokaal van Venhorst. Hij kwam van Mark van de Boogaard die even een traan wegpinkte en zelfs Pieter vond de speech indrukwekkend. Ton van de Putten (de betere versie van Tiny) zat ook even emotioneel in de put.  Ralf van Duijnhoven zag van bovenaf dat de sfeer er goed inzat en dacht even dat de biemaster hier achter zat maar zag aan de kruiskopdeuvelverbinding dat Harm het nie kon zijn. Gelukkig werd er ook gevoetbald en het was een moeizaam begin waarin Venhorst met de rug tegen de muur stond en Boekel al meerdere keren had kunnen scoren. Maar gelukkig had Cristhus de Meyer. God van alle goals, weer van die katachtige reddingen en dan weet je dat hij moeilijk te verslaan is. Het zou toch geen spookscenario worden vandaag? En even dacht de liefhebber aan 1978 toen werd het spookslot in de Efteling geopend. Nu moest aanvoerder Mark Peeters eraan te pas komen om Boekel een opening te geven. Hij schoot de bal meters ver weg maar dat was nie genoeg en via zijn hand ging de bal erin: de hand van god was verslagen. Boekel verslapte en gaf Candy van Uden tweemaal een vrije toegang om een cadeautje uit te pakken. Vroeger toen hij allang niet meer in sinterklaas geloofde zou hij altijd gescoord hebben tegen Boekel, maar tijden veranderen, de afstand naar het doel was te groot. Giga die enkele malen een sprint inzette had ook nog de gelijkmaker kunnen maken. Boekel kreeg even later na enkele drinkpauzes alsnog een cadeautje kreeg en Jarno van der Aa pakte dit cadeautje wel uit. De wedstrijd was gespeeld, Boekel haalde het kampioensniveau niet vandaag en gunde Venhorst nog een paar kansen. De beste kopkans voor Boekel was die van de kleine Ralph die uit het niets en voor niets voor Christus de bal inkopte. Het bleek de laatste actie te zijn in de zuivere speeltijd. Venhorst had nog één extra actie: drie kannen bier en alles was in kannen en kruiken. Even dacht de liefhebber aan zijn held (jarig) Hugo Camps die de prachtige woorden verzon “groot geluk zit in het heerlijk toegeven dat we op zijn minst simpele wezens zijn en toevallig mekaar nodig hebben om tegen een bal te trappen”. Wat kan voetbal dan mooi zijn. Vandaag werd er weer historie gemaakt en Florence Nightingale zag dat het goed was, en wat is dat dan mooi om dat samen met Boekel te doen, maar dat beste Jarno is weer een heel ander verhaal.

De liefhebber